Van de predikant

“Wat is dan de sterveling dat u, Eeuwige, aan hem denkt?”
Psalm 8, 5
 

Een nieuw kalenderjaar

Het kerkelijk liturgische jaar begon de eerste zondag van Advent. Het jaar 2023 een maand later. De start van een nieuw jaar is vaak een moment van bezinning. We kunnen ons leven toetsen aan het perspectief van kerst, de boodschap van vrede en alle goeds. Ook in het nieuwe jaar spreekt een Stem van buiten ons aan en mogen we ons gedragen weten. Zoals Huub Oosterhuis dichtte:

“Die mij droeg op adelaarsvleugels,
die mij hebt geworpen in de ruimte
en als ik krijsend viel,
mij ondervangen met uw wieken
en weer opgegooid,
totdat ik vliegen kon op eigen kracht.”

Wij hebben leren ‘vliegen’, d.w.z. op eigen benen leren staan, in het vertrouwen dat we gedragen worden door ons geloof.
Als we het universum overzien beseffen we de kwetsbaarheid van ons nietige bestaan. De psalmdichter is zich dit bewust en schrijft vol verwondering:
         “Wat is dan de sterveling dat u, Eeuwige, aan hem denkt?”
Je kunt je autonoom en sterk wanen. Je kunt je meester over je leven en over dat van anderen wanen, maar dat is een waanzinnige gedachte. De mens is en blijft kwetsbaar. Niet alleen als een weerloos kind in een kribbe, maar ook als volwassene. Op bepaalde momenten in ons leven worden we daarmee, soms keihard, geconfronteerd. Bijvoorbeeld als een dierbaar medemens wegvalt uit ons leven of jezelf, of die andere nabije, wordt getroffen door een ernstige ziekte. Vanaf dat moment is geen dag meer als voorheen. Sterfelijkheid, kwetsbaarheid, eindigheid staan ineens op de agenda van de dag. Juist dan is het besef, dat je je gedragen mag weten van groot belang. Kwetsbaar is de mens, maar vervolgt de psalm:
         “U hebt hem bijna een god gemaakt.”
Een mens, bijna een god. Is dat niet een grandioos perspectief? Het zegt veel over de menselijke mogelijkheden. Het werk van Gods handen is aan ons toevertrouwd.
         “Alles is aan onze voeten gelegd.”
Het kind in de kribbe kreeg de naam Jezus. Hij mag heten: “Hij die redt.” In deze naam schuilt het geheim van de mens, schuilt het geheim van God. Goddelijk word je als mens, door te redden. Zo begon de Eeuwige met zijn volk. Hij redde, via de dochter van de farao, Mozes uit het doodswater van de Nijl. Hij redde het volk van de Hebreeën uit de slavernij in Egypte. Hij redde in Jezus mensen uit de marge van het bestaan: prostituees, tollenaars, zieken, depressieven, geesteszieken en weduwen. Jezus droeg een naam die hij waar maakte door hem te leven. Kernthema in zijn leven is ontferming, mededogen, compassie. Hij liet zich aanspreken door de ander die op zijn weg kwam en een beroep op hem deed. Moge hij ons, ook in het nieuwe jaar, tot voorbeeld zijn. Moge ook wij ons laten aanspreken door de ander, die op onze weg komt en een appėl op ons doet. Dat wens ik u allen toe in het nieuwe jaar.

Ds. Derk F. Blom